Carta a un poeta "antiecologista" y a sus secuaces

Encoro de Frieira no Miño

Estando nun foro de pescadores veu un "poeta" dicindo frases coma "que desaparezcan los ecologistas y que dejen en paz al mundo" ou "ríos sí, hormigón también"... e outra xoia:
"energías eólicas y/o solares. Ambas energías no son eficientes y, además, no son económicas" defendendo como é obvio a construcción continuada en Galiza de encoros, minicentrais, etc. Pois ante esta morea de barbaridades, hai que escribirlle unha pequena carta a este gran "poeta" gallego, e a ver se a sabe ler, cousa que dubido...

"energías eólicas y/o solares. Ambas energías no son eficientes y, además, no son económicas"; ó fin e ó cabo, o que vos importa a tipiños coma ti, é iso ¿non? O DIÑEIRO. ¿Que é o que pretendes? ¿Que se constrúan máis encoros no Miño? por exemplo; como ten poucos... E apoiarás a Villar Mir, que non lle chega con ter catro encoros nun Río como é o Xallas, que nin á súa desembocadura (unha das máis fermosas e singulares do mundo) lle deixan unha mexada de auga; e non estando contentos con isto, agora queren facer unha presa máis grande (Novo Castrelo) que acabaría por anegar a última Fraga máis occidental de Europa, a Carballeira de Anllares. ¿Queres que siga? As presas que ti tanto defendes e ós seus donos, impórtalles un carallo (con perdón) os ríos e a natureza (Fenosa, Iberdrola, etc.) É outra maldita herdanza dos 40 anos de Francisco (comparable con Fernando VII; os dous son a vergoña dos galegos e dos españois). Por culpa dos encoros, desapereceu o Salmón do Miño, do Tambre; o Umia está defenestrado, o Eume igualmente, e podería seguir dicíndoche a cantidade de Ríos e Regatos finados en km. por culpa desas minicentrais de cemento que tanto che gustan. Estes son argumentos con pé de HORMIGÓN, dun ecoloxista que o é dende pequeno; os teus caen pola forza da AUGA e dos RÍOS. A algúns déronnos unha educación acorde, ou polo menos próxima ós tempos que corren. Homiño de Deus... a ti educáronte con ideas reccionarias, propias da forma de pensar de "Paquito el chocolatero del Ferrol". Penita, pena... ¡Qué Dios guarde de ti!